Stage? Stage!

Als onderdeel van mijn master Electrical Engineering (EE) aan de TU Eindhoven (TU/e) dien ik vijftien studiepunten (~10,5 week) aan stage doen. Die stage houdt in dat ik een klein onderzoeksproject doe op – in ieder geval in mijn geval – gebied van de specialisatie die ik doe binnen Electrical Engineering: Signal Processing Systems (meer info *hier* en *hier*). Die stage kun je zowel binnen als buiten de TU/e doen, en zowel in binnen- als buitenland. Het wordt voor Nederlandse studenten van de TU wel sterk aangeraden om naar het buitenland te gaan, voor de internationale ervaring.

Voor mij was het eigenlijk nooit een vraag of ik naar het buitenland zou gaan voor mijn stage: het is een enorme mogelijkheid om Nederland eens achter je te laten en voor langere tijd in het buitenland te zitten, iets waar later niet per definitie nog de mogelijkheid tot zal hebben. Daarnaast heeft ook vrijwel iedereen in mijn directe (TU-)omgeving zijn/haar stage in het buitenland gedaan, en daar heb ik bijna alleen maar positieve verhalen over gehoord. Verder leek het me hoe dan ook een hele bijzondere ervaring. En, je combineert het nuttige (studievoortgang, onderzoek doen, kennis opdoen) met het aangename (de wereld zien en ervaren, reizen). Tot slot is het ook zeker geen doorsnee land om je stage te doen. Kortom, die mogelijkheid zou ik gewoonweg niet kunnen laten liggen, toch?

Alvorens ik op zoek ging naar een stage, had ik mezelf voorgenomen dat ik graag op stage wilde naar een ver land waar ze Engels spreken (lees: Verenigde Staten, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland). Met die insteek ben ik eens gaan praten met de docenten van twee vakken die ik leuk vond. De ene docent was niet erg happig op een buitenlandse stage, maar zou eens gaan kijken. De ander had kwam gelijk heel enthousiast met twee contacten in de VS, en een in Israël, met de mededeling dat als ik écht iets wilde leren Israël de beste keus was. Daar zou dé professor op het gebied van Compressed Sensing (het deel van het leuke vak wat ik erg interessant vond, waar ik graag meer van wilde weten, en waar ik dus specifiek om gevraagd had) zitten.

Bij de optie Israël was mijn interesse gelijk gewekt. Buiten het feit van de vooraanstaande professor op het specifieke onderwerp waarin ik geïnteresseerd was, was het land bij mij al eens vaker de revue gepasseerd om naartoe te gaan. Zo was het bij de voorbereiding van de studiereis van Thor in 2017 (https://spark.thor.edu/) (die ik mede organiseerde) kort naar voren gekomen als mogelijke bestemming, maar het land viel toen af omdat het niet echt binnen het profiel van een reis van vier weken buiten Europa viel (niet ver genoeg). Het bleef echter in mijn gedachten hangen, en toen ik begin dit collegejaar met een clubje begon met opnieuw een studiereisje te organiseren (dit keer een korte van ongeveer een week, doorgaans binnen Europa), heb ik het daar toen opnieuw als bestemming geopperd. Toen het hier uitmondde op een keuze tussen Estland & Letland of Israël als bestemming, viel uiteindelijk de keuze er toen ook niet op.

Des te leuker dat ik er zo via mijn stage toch naartoe zou kunnen gaan! Zo ging op den duur het initiële voornemen van een (hele) verre bestemming met Engels als moedertaal overboord, kwam van het een het ander (wat een heerlijk dat je met die zes woorden een periode van tijd met lage informatiedichtheid kunt overbruggen :p), en werd op 23 april 2019, toevallig mijn verjaardag, duidelijk: ik mocht mijn stage gaan doen in Israël! Wat een machtig mooi verjaardagscadeau!

Nu die kogel door de kerk was, stond er een hele rits aan formaliteiten, procedures en te regelen dingen op mij te wachten. Zo moest ik bijvoorbeeld het nodige papierwerk regelen en (laten) tekenen, mijn visum aanvragen, maar ook bijvoorbeeld studentenhuisvesting op de campus in Israël regelen. Dit alles kon me niet snel genoeg geregeld zijn, want mede op basis van verhalen van anderen had ik al geconcludeerd: begin op tijd aan de voorbereidingen; hoe sneller hoe beter. Dit bleek een goede insteek, zo zou de tijd me leren ...